Wat is burgerlijk recht?

Elk ontwikkeld rechtsstelsel heeft ditdeel, als "burgerlijk recht". Wat is deze term? Het heeft een eeuwenlange geschiedenis. In feite is het burgerlijk recht de degeneratie van het Romeinse burgerlijk recht. Vandaag de dag kan de bovenstaande term worden ontcijferd als "het recht van burgers". Dit is te wijten aan het feit dat het de normen van het burgerlijk recht zijn die de basis vormen voor het oplossen van geschillen tussen niet-eigendom en eigendomsverhoudingen.

De bottom line is dat de basis van dit soort relatie -de wil van de deelnemers. Gebruikers zijn vrij om te beslissen of een contract aan te gaan om een ​​bepaald soort taken en ga zo maar door te nemen. In dit geval, is alles gebaseerd op volledige gelijkheid van de partijen. Burgerlijk recht regelt de sociale relaties waarin mensen in te voeren voor hun eigen, dat wil zeggen van particuliere belangen. De staat moet ervoor zorgen dat mensen goed de taken die zichzelf te geven worden uitgevoerd, hebben ze geen inbreuk maken op andermans eigendom of immateriële voordelen, en ga zo maar door.

Het burgerlijk recht geeft zijn leden een brede autonomie, dat wil zeggen de mogelijkheid om overal en overal de meest geschikte gedragsoptie te kiezen.

Eigendomsrelaties op zich zijn erggevarieerd. Verre van allemaal zijn ze alleen vatbaar voor civielrechtelijke regulering. Als voorbeeld kan worden genoemd dat budgettaire en fiscale vastgoedrelaties niet kunnen worden gebouwd op gelijkheid van de partijen. Hier is niet alles gebaseerd op het private, maar op het publiekrecht (een van de partijen is de staat).

De bovenstaande gelijkheid van partijen is inderdaadis de belangrijkste kant van de burgerlijke verhoudingen. De heerszuchtige ondergeschiktheid van de ene kant naar de andere is eenvoudigweg onmogelijk. Met het verlies van gelijkheid verliezen public relations onmiddellijk de status van burgerlijk recht. Dit gaat natuurlijk niet over de economische gelijkenis van de partijen, maar over de overeenkomst tussen het formele en het juridische.

Wat is zo belangrijk is de autonomie van de wil? Feit is dat juist het middel het privaatrechtelijk kader zelfregulerend maakt. Alleen met zijn aanwezigheid kunnen mensen vrijelijk burgerlijke relaties aangaan. Het besluit om zich bij hen aan te sluiten, wordt altijd onafhankelijk genomen - dat wil zeggen, op eigen initiatief en niet van iemand anders. Mensen beslissen zelf hoe ze het moeten gebruiken, verkregen op basis van bepaalde juridische feiten.

Het burgerlijk recht impliceert dat deelnemersDe normen van relaties die op basis daarvan ontstaan, zijn eigendom-rijk. Deze bepaling wordt verklaard door het feit dat eigendomsverhoudingen niet kunnen ontstaan ​​zonder een specifiek gescheiden onroerend goed. Deelnemers aan burgerrechtelijke verhoudingen moeten in staat zijn om er onafhankelijk van te handelen, het lot bepalen.

Uiteraard reguleert het burgerlijk recht enbepaalde niet-eigendomsrelaties. Sommigen van hen hebben een directe verbinding met het onroerend goed, terwijl anderen het helemaal niet hebben. Wat kan hier worden toegeschreven? Allereerst moeten we de uiteenlopende belangen van de menselijke persoon noemen. Het gaat over individuele verschijning, waardigheid, eer, het geheim van correspondentie, persoonlijk leven, lichamelijke onschendbaarheid enzovoort. Laten we hier de belangen nemen van mensen die immateriële voordelen creëren (kunstwerken, wetenschap, technologie, enzovoort).

Deelnemers aan het burgerlijk recht zijn dat niet alleenindividuen. Het is belangrijk dat rechtspersonen ook tot deze categorie behoren. De juridische vorm doet er niet toe. We merken alleen op dat wanneer een zaak in een civiele rechtbank wordt overwogen, een van de partijen noodzakelijkerwijs een fysiek persoon moet zijn. Anders (beide partijen zijn organisaties) zal de zaak worden voorgelegd aan het arbitragehof.